Uçmak için kanat çýrpar býkmadan
Ten denen kafeste "kuþ"umuz vardýr
Gayret gerek yol kabire çýkmadan
Amel heybesinde "boþ"umuz vardýr
Rast gelmek zor kadir-kýymet bilene
Gönül yanar içten içe; ele ne
Darda kalýp kapýmýza gelene
Kurulu soframýz, aþýmýz vardýr
Düþkün görsek gamlý, yaslý, yaralý
Býrakmayýz öyle bahtý karalý
Gelen geçen olmasa da oralý
Dilde dua gözde yaþýmýz vardýr
Kasvet kalbe kâbus olup boðarken
Dertler gürbüz, umut düþük doðarken
Dost baðýna her gün karlar yaðarken
Bizim de yaz günü kýþýmýz vardýr
Riyâm varsa iþte yüzüm; gel, tükür!
Dil sussa da kalp Allah der, der zikir
Çok uðraþtým, nefsi yendim, çok þükür
Ecri eþsiz diyar düþümüz vardýr
Aklý olan kulak asmaz þeytana
Elestü’den sözümüz var Rahmân’a
Bir gün veda edeceðiz bu hana
Firdevs bahçesine koþumuz vardýr.
Firdevs bahçesine koþumuz vardýr.
Mecit Aktürk