Arasat’da býraktýn yerim yurdum yok benim,
Keþke düðüm atýp da baðlasaydýn söz ile.
Gönlümdeki yaranýn ýzdýrâbý çok benim,
Dermânýmý verseydin birçift siyah göz ile.
Bilmiyorum nerdesin gülüþün gül mü öyle,
Yokluðun girdâbýnda yalnýz kalýþým böyle.
Seni sevmekten baþka günâhým neydi söyle,
Öksüz kalan sevdâmýz düþecek miydi dile.
Varmý ki benim gibi leylâ’sýný yitiren,
O çorak topraklarda meneviþler bitiren.
Sevdâ’lar ülkesinden binbir muþtu getiren,
Soramadým utandým seherde esen yele.
Düðümlenmiþ yollara melûl mahzûn bakarak,
Pervâne gönülleri ateþlerde yakarak.
Hicrân’ýn duldasýna arþ’a kadar çýkarak,
Bulutlardan süzülen gözyaþým döndü sele.
Tomurcuk güllerimi talan edip sermesin,
Gözlerinde kalayým rüyâm sona ermesin.
Tanyeri ýþýyanda sakýn eller görmesin,
Hayâlin aynasýnda tutuþurken el ele.
...............................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.