Her gün bir yaprak düþer kuruyup kalýr dallar,
Yarýna bel baðlama gelecek gün var diye.
Gün be gün tükeniyor ömür denen bu yollar,
Ölüme yaklaþýrken,bu sevinç neþe niye.
Makber soðuk ve dardýr nasýl yatacak insan,
Sorgu suâl orada baþlayacak inansan.
Cehennem ateþinde ebedi kalýp yansan,
Ölüme yaklaþýrken bu sevinç neþe niye.
Yaradýlýþ gayesi ne çabuk unutuldu,
Mazlumu býrakýrken zâlimler mi tutuldu.
Zâlimler dünyasýnda mazlumlar da bir kul’du,
Ölüme yaklaþýrken bu sevinç neþe niye.
Lût kavmi de bir zaman çok aþýrý gitmiþti,
Onlar da bizler gibi Hakka biat etmiþti.
Verilen mühlet dolmuþ vadeleri bitmiþti,
Ölüme yaklaþýrken bu sevinç neþe niye.
Harut ve marut gelse baksa yýldýz falýna,
Güvenme sakýn hele, evlâdýna malýna.
Bekâya yolculukta el vermezse salýna,
Ölüme yaklaþýrken bu sevinç neþe niye.
.................................Kardelen26
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.