Dakikalar gün sayýldý ömürden
Yýllar kayýp, zaman beþti hele bak
El deðiþti, yüz boyandý kömürden
Akbabalar leþi deþti hele bak.
Çisem dedi, çiselesin bekledi
Ateþ yaktý, üstüne nem ekledi
Çaðlar dedi çaðlamadý tekledi
Gökyüzüne figan düþtü hele bak
Maviden yeþile üç kere baktý
Yaðacaktý, yerde süründü, aktý
Geçmem dedi yemin etti býraktý
Ateþinde cehlin piþti hele bak
Gönül dedi, týklattý bir kapýyý
Gösterdiler bir virane yapýyý
Yuva bildi vermediler tapuyu
Mezarýný kendi eþti hele bak
Sen, deliler koðuþundan çýkan ses
Karganýndýr, kanma, gel etme heves
Fýrtýnayla boðuþ, rüzgâr ile es
Sýktýklarýn çürük diþti hele bak
Düþün taþýn nasýl yurt olduðunu
Atanla bir tutma her bulduðunu
Unutma! Sen sen ol Türk olduðunu
Ýþte yedi düvel þiþti hele bak
Zülfikar Yapar Kaleli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.