Kıyıya Vurdu Hüzün

Nedir bu dinginlik havada
Ruhumun çalkantýlarýna inat
Çýðlýk olmak istiyorum


Çekip gitmek sonra
Suya topraða karýþmak
Ýnsanlýða bulaþmak biraz da


Ruhum ölümsüz benim
Ýki karanlýðýn ortasýnda
Bir ýþýk çakýmýndan ibaretim


Tüy kadar hafifim evren ananýn kucaðýnda
Sadece varým diyorum


Bir dal çatýrtýsý duyuyorum
Ayrýlýðýn çaný çalýyor yine
Eski aným asýlý dururken yalnýzlýðýn köþesinde
Unutmuþum özürlü olduðumu
Kuzeye düþtü yolum
Akþam olmuþ oysa
Geceye yakýn bir zaman


Nehir suyu ihanet etmiþ yataðýna
Bulanýk akýyor mavi
Özgürlüðün bedeli yalnýzlýksa
Ödüyorum bak sadýðým borcuma


Tez ölmeyeceðim biliyorum
Henüz gömülecek kötüler var dünyada


Hadi git þimdi
Ardýndan bakacak gözlerim olsun
Þiir yaz baharý getiren erik aðacýnda
Çaðla gelsin peþinden tatlansýn yüreðim
Kýþ erken gelecek nasýl olsa


Derenin kýyýsý aðacýn yapraðýnda gözlerin
Sonrasý deniz
Yine mavi dalgalar yetim kalacak
Kýyýya vuracak hüzün


Þimdilik kayalar gölge
Güneþ deniz feneri
Sýkboðaz dakikalar soluk
Bozulmuþ baðlar üzümler koruk
Uzun uzadýya bir hikaye iþte...



Sosyal Medyada Paylaşın: