düþünceler kafamýn içinde dönen tutsak öznedir
bir yerden bir yere amaçsýzca uçan
gönlüm ýrgalanýr topraklara inmek için acý çeker
sefil bir þiir mýrýldanýr dudaklarým -ve fikrim-
yýldýzlarýn ayak uçlarýnda
zûlalini yitirmiþ gökyüzü gibi
dolaþýrým kayýp ve yalnýz
kýsa ömürlü kelebek büyür yaþamýmda
seleflerinin kaderi iner umuda eser kanatlarý
zamandýr aklýmý ezgilerden arýndýran
sarmaþýk hayallerime ruhuma -ay’la dökülür-
bir bahaneydi yücelmek yüreðinde yaþamak
kutlu yer ve gök aþklarý gözlerine sürerken
sonsuza kadar yüzümden giden tebessüme aðlamak
kýrlangýçlar gibi hýzlý sevincimi yitirdiðimde
sana veda bir not býraktým bölünmüþ parça parça
rahat ve huzurlu günlerin sýcak hatýrasýna
umut bahar ve perilerin merhaba dediði
bu gün benim için uzun bir kýþ vardiyasý
terk ettin beni gecemde yankýr acýlar
hayaletler gibi hissediyorum kendimi -yoksun-
Hades’in aðladýðý gökyüzü þahlanýyor
ses tonunda geziyor çaðrýlar akýldan çýkmayan
göðüs kafesim þiþmeye baþladýðýnda doldurur her boþluðu -sükûtun-
her gün duygularýmý talan eden serçe sürüsü yerine
göklerin sert gözleri ile alay eden kasvetli bulutlar görüyorum
çýplak kemikleri topluyor akbabalar -ürperiyorum-
kahkaha sonsuza kadar yüzümden gitti
yapraklarý oynak çýnar aðaçlarý gizlemez oldu gövdemi
adýný kazýdýðým ilk çýnara yaðmur sert aðrýlý ve þifa niyetine düþer
þemsiye oldu melekler; yeniden yara izlerini örttü güneþ ýþýnlarýndan
güzel baþýný durgun dalgalý saçýný öne eðdi ve alçalttý
bir menzile odaklamýþ kâkülü taranmamýþ çocuktum
zindanda seslere kulaklarý kesilen
gayba vâveylâya kopan -baðrýnda seni büyüten-
çiçekler açar bülbül ötüþürdü otaðýmda
hangi toprak basardý beni baðrýna anamýn kollarý gibi
hangi ara hengame kopardý felek nâçâr kalýrdý bilirmisin!
hiç bir zaman bilmeyeceksin içre yanan bu kalbi
tenhada bir sisim anlamsýz cisim senin için
dönüþmekten yoruldum sana hergün
gel derdim gelmezdin hecelerdim kelimeleri
adýnla bitirirdim özlemle geçen geceleri
sonra ezbersiz çizerdim
fesleðen kokusuyla süslediðim
öpüp, öpüp kokladýðým saçlarýný
dilimin sihriyle -bengi su’ya-
uykularýnda adýný büyüten çocuktum
ser verip sýr vermeyen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.