Ben tüm kiþilerinin Mutsuz olduðu, Bir garip kentin çocuðuyum Yalnýzlýðým saçaklardan Damlar içime Benim yaðmurlarým dinince, Evrenimde toprak kokusu yoktur. Ben sarhoþ anýlarýmýn rüzgarýnda Delik deþik bir yaprak Bazen de mutsuzluðunca mutlu Bir bilinmeyen dert için Bir bilinen kiþiyi ararým ki Mutlu mu mutlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gönül Duranoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.