Uyu

Yeni içilmiþ su gibi yarýmdýr
Yanýndan az evvel geçilmiþ deniz gibi hareketli
Görülmüþ mektuplarýn mahcubiyetiyle
Sýrtýný dayadýðýn o güvenli mavi
An gelir kararýr
Uzanýp öpsem dudaklarýný derim kendime
Bütün baharlar çýplak ayak

Sesime yerleþtir nefesini
Her kelimemde içinden geçmen için
Gözlerimin yeþiline kar karasýný teninin
Binlerce uðruna, uðruna milyonlarca kereyim…

Suya soymuþlar gökyüzünü
Çýrýlçýplak alabildiðine mavi
Ýçimize týrmanan kuþlar yanlýþ yolda, hadi
Yan yatýr baþýný omzuma

Bir karanfil patlamasý ile uyanmýþýz
Yahut uykuya dalmýþýz güller öpüþürken
Ýliklerimize kadar iliklemiþiz yalnýzlýðý
Sarsalar da geçmiyor üþümemiz

Bana uzanan elinden daha uzak deðil
Ki daha beyaz, bir çocuðun gülüþü
Uzak kýþ köylerinde sýcacýk bir türkü gözlerin
Damý saðlam kendi viran

Neresi eksilse aþktan yana,
Çoðalýr bendeki yalnýzlýk nüfusu
Boþa gitmez zamana karþý attýklarým
On ikiden vurur gece kendini
Hadi uyu…

Sosyal Medyada Paylaşın: