Meçhul…

Sarmýþ beynimizi, kaba güç uru;
Kendimiz müminiz, elimiz meçhul…
Fýrsat bulduðu an, düþer uçkuru;
Kendimiz müminiz, belimiz meçhul…

Nefse lezzet veren, makamdan okur,
Gýybet tezgâhýnda þer bezi dokur.
Hakarette zengin, saygýda fakir;
Kendimiz müminiz, dilimiz meçhul…

Ellerin tavrýna göre kanýmýz,
Sahte övgüleri sever canýmýz.
Yarý örtük, yarý açýk tenimiz;
Kendimiz müminiz, çulumuz meçhul…

Güya kanun, tüzük, teblið var ama
Vücut dostu meyve, sebze arama.
Mýsýr þurubuna biraz aroma;
Kendimiz müminiz, balýmýz meçhul…

Erince “kýsmetten”, bir devri lale,
Döner birdenbire haram helale.
Sanki çalan-çýrpan, girmez vebale;
Kendimiz müminiz, pulumuz meçhul…

Eðriyi-doðruyu, eðer bükeriz,
Yað misali her dem, üste çýkarýz.
Geçici hazlara ömür yakarýz;
Kendimiz müminiz, külümüz meçhul…

Bir oyun sahasý belledik arzý,
Tutturduk dünyalýk bir hayat tarzý.
Hapsettik duaya, sünneti, farzý;
Kendimiz müminiz, yolumuz meçhul…

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın:

VeliBOSTANCI Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Kardeşim... Karadeniz Gibisin… Memleket Dediğin… Şelâle… Türkçe… Taksim… Arkadaş... Kahramanlar… Ne Zaman… Yandı Gönül…