TUT Kİ...

Mavi bir gecenin
Karanlýk düþü gözlerimi yalýyor…
Bir dilencinin mahçupluðunda,
Sevgi dileniyorum açýlan ellerimle...

Zamanýn kayýp demlerinde,
Çocukluðunu arayan küçük bir kýzým þimdi.
Kaybettiklerinin gölgesine sýðýnýp,
Hýrçýnlýklar sergiliyorum sevenlerime.
Acýyan ruhumun yaralarýný,
Kanatmak istiyorum…

Sevgi kýrýntýlarýnýn cimriliðini yapanlarý.
En olunmaz zamanlarda ve makanlarda,
Týrmalayarak avuçladýðým ruhumu,
Kor ataþe attýyorum…

Tut ki üþümüþüm…
Ayaz yemiþ bir serçenin yüreðinde,
Baharlara gözümü kapamýþým.
Ve tut ki dilim lal olmuþ,
Kelimelere garaz baðlamýþým hýnçla…

Ýhanetin ve vurdumduymazlýðýn sesi geliyorsa,
Alaysý sözcüklerde…
Ve hala yüreðimin sesini duyamýyorsa zaman,
Varsýn olsun razýyým.
Yaðmalanmýþ bir yürekten bana kalan,
Süresiz hasret olsun…


remzihan


Sosyal Medyada Paylaşın: