Zilleti hak etmiþse aranmaz baþka sebep;
Bir Arslanýn peþine çelimsiz enik düþer...
Dil âh’ý tüketmiþse, özen gösterse de hep
Yunus’ca yazan kalem, "Yavuz’a" yenik düþer...
Her kim ki kâle almaz serpilirken, nifâký
Zamanla ayýramaz þerden, karadan aký...
Cehlin kesif kokusu kaplayýnca âfâký
Gâfilin payýna hep zor yokuþ, panik düþer.
Tevekkül dergâhýna hergün etsem de tâlim
Býrakmýyor yakamý "eyvâh", "keþke", "vay" hâlim
Ne zaman ufka doðru kanat çýrpsa hayâlim
Avcuma boynu bükük, þûâsý sönük düþer.
Yazdýrýp ahmaklýðý karakter hânesine
Hiç kimse sýðýnmasýn "kader" bahânesine!
Her kýrýlan fidanda topraðýn sînesine
Sanmayýn suçlu, sanýk; bu baðrý yanýk düþer...
Mecit AKTÜRK