önce öznesi parlak bir cümleyle sokuluyorsun kanýma
tek tek çiçeklerim tomurcuklanýyor
sanki bahar
sonra amansýz bir rüzgar çýkarýyorsun
bir yara açýyorsun zamansýz
ayný çiçekleri soldurup kurutuyorsun
sanki güz
sen de çok fazla oluyorsun hayat
ya kapa çeneni
ya beni rahat býrak
-uzaðý bu kadar yakýnýma neden koyuyorsun-
s.u
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.