Sözün Bittiği Yer

Sözlerim, kalbimden süzülerek karýþtý denize
Yazýk, duymadý kimse
Üþüdüm yorgun bir ömrün duraklarýnda
Ölümlere kanatlandým sessizce

Gölgem terkettiðinde güneþi
Uzak sevdalardan harmanladým geceyi
Kayýp zamanlar topladým
Umudu aradým Anka’nýn gözleriyle

Yaþamak,
Acýyla doldurmakmýþ heybeni
Her yanda yeni devinimler
Her an, baþka bir hasret
Anladým
Ruhumdaymýþ zaten beklediðim kýyamet

Sözlerim, kalbimden süzülerek karýþtý denize
Bakýp durdum sadece...
Sosyal Medyada Paylaşın: