Yar kırlangıcı

Durgun suda salýnan kuðu dururken
omuzlarýma konarken çift güvercin
bülbüller için kýrdým kafes yaptýðým parmaklarýmý,
yüreðimi yýktým
kökten söktüm sol kolumu
akbabalara yal
yabanlara dal olmasýn diye,
kendimi dünsüz
yasalarý hükümsüz kýldým
ve yâr oldu yar karlangýcý.

Silinmiþken hazinemin sihirli sözcükleri
sýr küplerimde kýrk haramiyi öldürerek
efsanelere inat
çöllerde sürünen geceyi baðlarda buluþturan sihirli ses,
bir nefeslik caným kalmýþken aþk yasaðýnýn baþladýðý gönül daðýnda
bu çaðda böyle sevda olur mu hiç!

Olur mu hiç!
Senin kanatlarýn mavi
benim iki yaným mezar taþý,
bin kez daha yaþasam yaþadýðým yaþý
sana doyamam ki!

Yar kýrlangýcým
uçurumlarýmda uçan yarý caným,
aslýnda benim olmalýydýn
yalnýz benim,
ben yalnýzým
yalnýz benim
yalnýz benim olmalýydýn
yalnýz benim!

ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın: