Fasülyeden de olsa

Hatýrlar mýsýn bilmem anneciðim.
Almazdý mahallemizdeki çocuklar beni oyunlarýna
Beceremiyor,daha küçük derlerdi.
Sen girerdin sonra devreye.
Beni farketmiyor sanarak
Kaþ göz iþaretiyle onlara.
Sonradan da onlara söylediðin o söz iþte
Ýdare edin çocuklar"fasülyeden" diye.
Duyduðum halde duymamýþ görünürdüm.
Oyuncu olmadýðým halde oyuncu olurdum.
Benim de aradýðým buydu zaten.
Sadece ,sadece oyunda olmak.
Kaleci yaparlardý beni hep.
Gelen þutlarýn tamamý filelerdeydi.
Kaptan sinirlenir.Çýkarýrdý oyundan beni.
Kenardan biraz seyreder,
Sonra gözlerim yaþlý sana koþardým.
Ýþini gücünü býrakýr,
Elimden tuttuðun gibi beni tekrar oyuna sokardýn.
Kaþ göz iþaretlerine bayýlýr,
Anladýðýmý belli etmemek için
Gizli,gizli bakardým.
Fasülyeden de olsa oyundaydým ya.
Hele,hele fileleri delercesine kaleye giren gole
Gol deðil.Çizgi üzerinde kurtardý demen yokmuydu.
Bayýlýrdým sana.
Þimdi binlerce kamera olmasýna raðmen
Hala çizgimi içerisimi bilemiyorlar.
Sen çizgide kurtardý der,
Ýþi bitiridin.
Fasülyeden de olsa oynardým iþte.


Þimdi gerçek hayattayým annem
Yine oyun dýþýndayým.
Ayak uyduramýyorum oyunculara.
Anlýyamýyorum yapmacýk aþklarý,
Atýlan aþk çalýmlarýný.
Yine oyunlardan atýlýyorum.
Ýtirazýmý yapýyorum tabi.
Gol deðildi diye ama.
Beni dinleyen yok be anam.
Goldü diyorlar.
Bitiriyorlar.
Gel yine sok beni oyuna,
Biraz olsun oynayayým.
Fasülyeden de olsa.
Sosyal Medyada Paylaşın: