gün geldi zamanýn sonsuz kasidesinde silik bir yazgýyla savruldu dumaným...
gün geldi bir yara daha açtým düþlerime harflerin gizli falýndan..
ve durmadan dönüp durdu beni benden ayýran cümledeki büyük mühür.
çünkü unutulmuþ bir gözün sonunda kendi korkusuyla savruldu büyü ve kan...
bir gün sesimin yaralý bir anlamla buluþtuðu, herþeyin sýnýrýnda; belki de kendi harflerimle, daha derin gömecekler beni.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökhan Şahin. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.