SEN HİÇ GÜNEŞ GÖRDÜN MÜ
nazF
SEN HİÇ GÜNEŞ GÖRDÜN MÜ
Burada her çocuk güneþle doðar
Yakýcý yok edici güneþle…
Hiçbir ülkede olmadýðý kadar sevinir insanlar
Baðýrýþ,çaðýrýþ,aðlama…
Ýþte böyle karþýlanýr çocuklar
Hiç güneþ batmaz bizim ülkemizde
Gece daha bir aydýnlanýr ortalýk
Bize gökten gelir yiyecek
Hasta olmasak da hastaneye götürülürüz
Ben daha çok küçüðüm
Annem her güneþ açtýðýnda bana sarýlýr
Bu bizde bir gelenek olsa gerek
Babam her gün beni güldürmek için yüzünde morluklarla gelir
Kocaman silahlý adamlar var sokaðýmýzda
Dev oyuncak gibi dolanýp duruyorlar
Bir gün daha bitti, akþam oldu
Sevinçliyim
Parýldayýp sönen güneþi göreceðim yine
Ýþte o güneþ,uzaklarda parýldayan güneþ…
Þimdi tam yanýmýzda parlýyor
Ama anlamýyorum
Ýnsanlar neden kaçýyor
Bu gece güneþ bizim evimize konuk olacak
Ancak annem evden çýkýp gitmek istiyor
Oysa ben istemiyorum
Güneþ bu kadar yakýnken ona bakmak istiyorum
Ve annemin elini býraktým, koþtum
Güneþi tüm çýplaklýðýyla gördüm
Sen hiç güneþ gördün mü?
Gecenin soðuk karanlýðýnda þehri aydýnlatan güneþi…
Gözlerimin son aydýnlýðý olan güneþi…
O günden sonra güneþ battý ve
Gecemizi aydýnlatan güneþ artýk gündüzümüzde de doðmaz oldu
Filistin’de yaðan bombalara kör olanlar
siz hiç güneþ gördünüz mü?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.