KAÇIŞ
1940’lý yýllar
Karanlýk bir gün,çýkmaz sokaklar
Hangi yöne dönsen duvar
Arkan önünde sanki, önün arkanda
Hýzlýca gittiðin yol nereye çýkýyor
Sen nereye kaçýyorsun?
Koþuyorsun…
Koþuyorsun ama kaplan deðilsin
Çünkü sen ceylansýn, yani kovalanan
Hayattaki rolün kaçýþ
Ama nereye?
Hangi yana dönsen karanlýk
Gün geliyor kaçýþtan bile kaçýyorsun
Sað(!) deðil bunun adý sol hiç deðil
Çünkü sen ayrýlmayan bütünün son parçasýsýn
Eskiye bir halat atsan belki tutunursun bir yerlere…
Eskide yok
Yeni, yeni mi ki!
Nereye çýkýyor bu merdiven
Sen nereye kaçýyorsun
Aslýnda sen kendinden kaçýyorsun
Eskiyi sövemiyor yeniyi övemiyorsun
Kim olacaðýndan kaçýyorsun
Kafanda bilmediðin pek çok kelime
Faþizm, kominizm, kapitalizm,izm izm izm…
Ýzm’ler yer etmeye uðraþýyor beyninde
Sen kendi “izm”inden kaçýyorsun
Yanlýþ denilen doðru
Doðru denilen yanlýþ mý…
Bilmediðin her ne varsa sen,
Ondan kaçýyorsun
Bildiðini, söyleyenlerden de kaçýyorsun
Yönler her yöne doðru
Kuzey batý olmuþ, güneyse doðu…
Ama olmayan þey þarkýn doðu olmasý
Çünkü doðu garp olmuþ
Seni yönlendirenlerden kaçýyorsun
Ruhunda olmayandan kaçýyorsun
Kaçýyorsun!
Kaçýyorsun!
Kaçýyorsun …
Naz Farisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.