Deniz Feneri

Uzanmýþ koca burun açýk denize doðru,
Lacivert ve gri gecenin deðerinde.
Karanlýkla baþlar bir dünya sevgisi,
Deniz feneri parlar,
Talihe aldýrmadan kayalar üzerinde.

Bulutlar birleþir alaca düzlüklerde,
Çöker uzak limanlardan bir sis.
Bir sýkýntý baþlar karanlýðýnda kaderin,
Bildirir, yanýnca yanýnca,
Ömrün neresindesiniz, aþkýn neresindesiniz?

Yüreðin mi daralýyor, yýldýz ýþýðýnda,
Býrak anýlar gitsin biraz daha geri.
Ruhu götürmeden vakit yürüyebilir,
Düþün nasýl durmuþ sabýrla yüzlerce yýl,
Hep bu benekte bu deniz feneri.

Bak deniz savaþlarýna, yaþlý korsanlara,
Uçan dalgalara, uyuyan rüzgara bakmýþ,
Bir tek göz kadar kara ve mavi,
Enginle boþ,
Kýsmetsiz balýkçýlara bakmýþ.

Saçlarýnda tuz kokan, ölü kokan bir serinlik,
Yüzünde bir fýrtýna tadý.
Durursun yorgun, umutsuz,
Birden bir daha yanýp söner, sevinçle titrersin,
Bir þey, belki de yaþaman uzadý.

Yaslýdýr dullarýn ölçülmez özleminde,
Güçlüdür kocaman geceleri taþýr.
Delidir, konuþmaz, uyumaz,
Sonrasýzlýðýn iyiliðini bekler, kötü günlerden,
Akýllýdýr.

Sarhoþ gemilerimiz sallanýr sallanýr,
Gömülmüþ kasýrgalarýn uykusuyla belli,
Kayalar mezarlara benzer enginlerden,
Duyulur sudan göðe kadar,
"Ölüsü kandilli."

Vakit yok olur, zamandan boþalýr varlýk,
Düþmez burçlardan haber.
Bir uðursuzlukla aðýr ve yorgun,
Bütün insanlar bitti sanýrsýnýz,
Deniz feneri gülümser.
Sosyal Medyada Paylaşın: