Dün gece parçaladý bir aslan kafesini, Bir gönül sonsuz ufka yol aldý kartal gibi. Fýrtýnam!Baþ ucunda duyunca nefesini Otuz yýllýk bir aðaç eðildi bir dal gibi.
Tatmak için enginin þi’rini dalgalarla Kalbimiz göðsümüzde ayrý bir þeydi yarda. Ýki taþ heykel oldu vücudumuz kenarda, Ruhumuz enginlere açýldý sandal gibi.
Sonsuzluðun sýrrýna ererek biz denizde Sonsuzluðu yaþatmak istedik sevgimizde, Saçýmýz aðarmadan toprak olunca biz de Gezecek maceramýz dillerde masal gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Faruk Nafiz Çamlıbel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.