BEŞİKTEN MEZARA KADAR

Seni istakbal için önce gelmek cihana,
Ve baþkasýnan almak sonra geliþ müjdeni.
Bir nefes dinlemeden yýllarca koþmak sana,
Aramak her tarafta...Bulmamak asla seni.

Suda,rüzgarda,kuþta senin sedaný duyup
Seni beyaz çiçekli dallar içinde sanmak.
Vuslatýn rüyasýný görmek üzre uyuyup
Hasretin azabýna ermek için uyanmak.

Baþka bir þekle koymak her gün güzel yüzünü,
Boyamak gözlerini bir siyah,bir maviye.
Tek seni hayal için süzerek batan günü,
Gece mahtaba dalmak,sen de dalmýþsýn diye.

Seni anlatmak üzre yazýp her gün bir gazel
Geçirmek ömrü yalnýz sana dair eserle.
Saçlarýný çözerek hulya dizinde,tel tel,
Bugün güllerle örmek,yarýn menekþelerle...

Tesadüf ümidinin bittiði müþiþ anda
Dudaða kanla çizmek yeniden tebessümü:
Seni istikbal için artýk öbür cihanda,
Dosta el sallar gibi,davet etmek ölümü.
Sosyal Medyada Paylaşın: