CENNET VE CEHENNEM
Bu akþam bilmediðim bir âlem içindeyim,
Ya rüyada bir seyyah, ya semavi Çin’deyim,
Bir orman yangýnýyle kýzardý karþý daðlar,
Taraf taraf tutuþtu meþ’aleler, çýraðlar,
Bir renge girdi eþya günün altýn tasýnda,
Bu kýzýl kâinatýn gezerken ortasýnda.
Birden alev alýyor düþünceler, duygular,
Ateþtir burda hattâ ateþe düþman sular...
Burda her göz ateþtir, her gönül ateþperest,
Ateþ vermiþ çizdiði esere bir çiredest!
Duyuyorum bu akþam, din gibi, sevda gibi,
Ne duyarsa içinden bir Mecûsi rahibi:
Andýrýyor hisarlar birer tütsü kabýný,
Leylekler ezberliyor Zerdüþt’ün kitabýný,
Benziyor bir mermere alnýný koyan dere
Bu ateþ mabedinde bir ateþten ejdere.
Parlýyor bir damla kan çamlarýn sorgucunda
Birer kâðýt fenerdir meyveler dal ucunda,
Gördüm, sihirbaz gibi geçtiðini üç kýzýn
Bu ateþ âleminin içinden yanmaksýzýn! ...
Sandým, ömrüm bitecek, bitmeyecek bu yanma! ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Faruk Nafiz Çamlıbel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.