BU DEM DE GEÇER
Anlamýyor ne sýcaktan, serinden
Kolum kýrýp içi boþ bir yen geçer
Her akþam gönlümün orta yerinden
Acý ýslýðýyla bir tiren geçer
Sonsuza dek açar aðzýný daðlar
Gelince saðnaklar bir demde içer
Künde yemiþ gibi sarsýlýr çaðlar
Akibet hayr olmaz adem de geçer
Birikir içimde korkular bir bir
Her ýslýkta bir yön ansýzýn göçer
Gök mü yere, yer mi göðe kabirdir
Kim kimi omuzlar, kim, kimde geçer
Dümensiz, duraksýz nereye böyle
Kimliksiz gelene kim kapý açar
Marifet bu; dilsiz, dudaksýz söyle
Bur dan ancak aþkýn kitabý geçer
Kimi okur, kimi atar okunu
Herkes aldýðýnca baþlara saçar
Merak etme alýyorum kokunu
Mührü Süleyman’ým taþlara geçer
Her faniden mutlak kalacak bir iz
Yalnýz kanadýyla kuþlar mý uçar
Biz bir hakikatin gölgeleriyiz
Kanat þakýrtýmýz gökleri geçer
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.