OLUR BİR DUYAN
Kaç sýrra sur olan kalýn duvarlar
Emdim gölgenizi bir cenin gibi
Eserken içimde keskin rüzgarlar
Çýkarým sabaha yine cin gibi
Dudak deðdirir im göðün göðsüne
Emdiðim memeden daha keskindir
Çocuk bu; koþar ya anne sesine
Ýçine çektiði simsiyah kindir
Ne al bilir, ne de mordan haberli
Onun kisi bir oyundan ibaret
Döner hanesine elleri kirli
Dýþardan yüklenir bir çuval nefret
Gökyüzü bir ayna, güneþ bir oyun
Bulutlar koþtukça o da yorulur
Arar özlediði bir sýcak koyun
Bilmez sular çalkanýp da durulur
Ne bilsin kaç dað var daðlar ardýnca
Bütün sorularým tükendi sanýr
Sorar bir gün; neden yaþadým bunca
Ve anlar her duvar bir baþka sýnýr
Arzýn ortasýna diker bir bayrak
Salýndýkça o da salýnsýn ister
Bitmeyen rüzgarlar gelir yakarak
Daralýr duvarlar daha bin beter
Ah bir çýkabilse kendi içinden
Yýkýlýr duvarlar, yar olur ayan
Aks eder yankýsý Çin’den, Maçin’den
Bulunur onuda elbet bir duyan
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.