Akþam oldu,
Baðýr hadi tüm sessiz harfleri
Kahve falýnda bir yol gözükecek adýna.
Bilir misin, onu dahi bilmem
Biz kaybetmeyi baþta göze almýþ canlýlarýz
Yürüdükçe kaybedeceksin,
Herhangi bir þehrin, herhangi bir yolunda!
Hayat tekrarlandýðý kadar akýlda kalýr
Sevdiklerin hatýrladýðýn kadar sevilir;
Sen sevmek için kendini hýrpalarken
Çok zaman kaybedeceksin bir yolda
Aðýr lekeler býrakacaksýn ardýn sýra.
Ýnsan doðarken günahlarýnýn tuzunu silermiþ annesinin gözlerine
Ve annesi aðlarmýþ…
Sonrasý?
Sonrasý ayný, sonralarýn belirsizliðinde cebinde hep bir telefon kartý;
Ama aranacak kimsesi olmayan günler, haftalar, aylar
-Bir ikindi ezanýnda ölüm.
Biliyor musun, nereden bilecen ki deðil mi?
Ben en çok bir ikindi ezaný sonrasý ölmek istemiþimdir
Hani uykunun en çok bastýrdýðý zaman
Sýrf uyumak için…
Daha hýrsla mý sileceksin þimdi gözlerini
Aðlama be aðlama, tamam soðanlý yumurta yemeyeceðim
Bir Pazar gününü ertelemeden yaþamak için
Son kibritini dudaðýna çalmak için saçlarýný okþayacaðým;
O da olmadý, kandilini kutlayýp dönerim geri
Gözlerinden hýrslý bir öpücüðü emanet edip hamamböceklerine
Gece oldu mu, sýrf bir daha rahatsýz etmesinler diye seni!
Deri bir cüzdanýn içinde sýkýþan kimlik kartý kadar
Gerektiðinde anlatýlmasý gereken bir aþkým var benim
Hani oldu da sorarsa þu her sabah demir çöplükten kâðýt arayan kadýn
Ben ona ne kadar güzel gözlerin var demeden!