ÖLMELERİ SEVDİM

Gökyüzünün öfkesi devrilirken topraðýn gözlerine
Karanlýk sular çekiliyordu gözevine
Balçýða boyanmýþ bulut kümeleri
Kusuyor kirlenmiþliklerini
Bir yaþam köklerinde kurtlanýyor
Devriliyor senelerime …

Kaldýr enkazýmý sevdalým
Görmüyor musun gözlerimi astým daraðacýna
Ölüm tutar kirpiklerimi
Ölüm akar gamzelerimdeki çukurlara
Hüzünlerimin kafilesi göz uçurumlarýmda
Düþtü son neþem
Tut sevdalým
Tut ki mumyalayasýn
Bir o kalacak benden yadigar…

Dur!
Kapatma o þarkýyý
Son bir kez daha yürüsün kulaklarýma
Týnýsýnda boðulsun ses tellerim
Biraz aðlayayým þurada
Üzülme!
Birazdan gideceðim
Dokunmayacaðým bir daha vefasýzlýðýna
Bohçalayýp yaðmurlarýmý
Çöllere vuracaðým yüreðimi…

Ýçinde tut nefeslerimi
Dýþarýsý ayaz
Dýþarýsý zemheri
Sevdamý sar yaralarýna
Üþüme!
Bunca ölümler arasýnda
Aklým sende kalmasýn…

Uçmayý beceremedim diye
Kýzma bana
Kolaydý kanatlý uçmak
Ben kuþlarý kanatsýz sevdim
Gökyüzünün de hayalini
Bir yetimin gözlerinde hüznü
Yanaklarýndaki damlalarý sevdim
Uzak iklimler gibiydi mutluluk
Kaybedenin avuçlarýndaki çaresizliði
Fakirin gerçekleþmeyen düþlerini sevdim
Bakma öyle gözlerime
Yaralama bakýþlarýmý
Alacak þafaktan çok
Güneþin ufukta ölümlerini sevdim…

S.AY
Sosyal Medyada Paylaşın: