Ay hüznünü giyip geldiðinde Kayýp adam yýldýzlarý toplar
Kim kazanýr? Kim kaybeder? Kim bakar geceye?
Bir vefasýzdýr,gözlerime bakan Bakar,bir yanardaðý yutmuþcasýna. Ýlk sevdamýn bakýþlarýný esir aldýðýndan beri Gözlerime öyle bakar.
Bencilliðinden býrakmaz.
O kazanýr. O kaybetmez. O görmez geceyi…
O yaralý yüreðimi kanatandýr, Gökyüzü gözlerini yumduðundan beri. Pençelerini yaralarýma geçirendir. Ömrümü çalmaya çalýþan hýrsýz, Ellerinde eksildiðimdir.
Diðeri,suskunluðunu su gibi yutandýr, Dilinin altýnda tutar yýllarca En büyük hazineye kavuþmuþ gibi býrakmaz Susar sevdasýna ihanet edeceðini sanarak Hep yanýndadýr,hiç gitmeyendir
O kazanmaz. O kaybeder. O,geceyi görendir.
Ýlk o ezberler ismimi.
O,yýldýzlarla birlikte vurulandýr…
Selen Nur Ay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(( AY IŞIĞI )) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.