Nâdide bir gülüsün huzurlu hanemizin,
Dünyalara bedeldir senli geçen an oðul...
Yýkýldý son kal’asý hüzne bahanemizin
Evlat, süstür, özeldir; iy’ki doðdun can oðul...
Çocukluðun tadýný henüz tam çýkarmadan
Nasýl da geçmiþ yýllar, hiç farkýna varmadan
Yormadan, yýldýrmadan; bir kez olsun kýrmadan!
Huyun ne de güzeldir; iy’ki doðdun can oðul...
Var mýdýr yavrusuna benim gibi yanan ki?
Çetin geçen yýllara bir ödülsün sen sanki
Zor olurdu yaþamak olmasaydýn, inan ki
Bakma akana, seldir; iy’ki doðdun can oðul...
Mecit Aktürk