Ýtiraf ediyorum; fikir yük serde us’a
Artýk aklým ermiyor bu çirkef çaða benim
Yine de "insaf" derim; mahkûm etmeyin sus’a
Kýrgýným, sitemim var En Yüce daða benim.
Yarýn bugünden beter,"âh"la dolsa da lehçem
Sözüm söz, emîn olun; bu son kahýr-dilekçem;
Hep maðrur, baþý diksin; hatta öyle ki, ayýn,
Az eðilse, alnýnda iz arardým busenden
Lâfý olmaz yanýnda en görkemli sarayýn
Tarihini okuyan ürpermekte cüssenden.
Ne güneþin eksiktir, dört mevsim, ne de karýn
Kanatlarý kýrýlýr sana çarpan rüzgârýn.
Ceddisin Toroslar’ýn, Palandöken, Aðrý’nýn
Saygýsý vardýr sana Süphan’ýn, Erciyes’in
Yeðâne menzilisin zirvelere çaðrýnýn
Ufku ayardýr sana zoru seven herkesin.
Kim varsa yerkürede ezbere bilir, tanýr
Adýný duyan daðlar boylarýndan utanýr.
Az nefes devþirmedik yemyeþil elbisenden
Eteklerin gül kokar, boyun bükmez lâleler
Þifâdýr dökülenler billur pýnar kâsenden
Kýymetini biliriz; þahittir þelâleler.
Lâkin, gönlüm yaralý; bozuldu âfiyetim
Suçlu senin soyundan; sanadýr þikâyetim;
Nezdimde merde mesken, sýðýnakken sînesi
Çakal sarmýþ Kandil’i; üstünde kan izi var.
Senden uzak kalýnca pek açýlmýþ çenesi
Belli ki kaþ çatmaný, ayar istiyor, ayar!
Tükendi tüm tahammül; ayaða kalktý millet
Ya kulak ver sözüme, ya da Kandil’e ilet!
Sebebi çok olsa da gözde yaþ, dilde zâr’ýn
Huzur en baþta gelir beþerin gâyesinde.
Korkarým yerle yeksan heybetin, itibârýn
Katilleri saklayan Kandil’in sayesinde.
Çektiðimiz yanýnda bu yazdýklarým ne ki
Öfke yükle sedâna, kýzarak konuþ! De ki;
ÝSLAM denen davâya son kal’ayken O VATAN
Yakýþýr mý yataklýk! Kucak açmak haine?
Zulümde çýðýr açmýþ beslediðin militan
Hem de rahmet okutmuþ, kovulmuþa, Lâin’e
Helâl olmaz daðlara, yazýlan onca destan
Ey yýkýlasý Kandil! Hirâ’ya bak da utan!
Bilsin ki bu milletin tükendiðinde sabrý
Gözlerin aradýðý Zülfikârýdýr, kýndýr
Þehâdet dendiðinde, çoktan hazýrdýr kabri
Hedefine kilitli, kükremesi yakýndýr!
Vakit artýk o vakit; yay gerili göz okta
Mehmet’e mezar kazan, hiç iflah olmaz; nokta.
Mecit Aktürk