TILSIM VE TRAJEDİ
Bir ucunda Trajedi vardý bu kalemin,
Týlsým öteki ucunda. Uyuduðumda kim
uyanýyordu içimde, hangimiz sürdürüyordu
gündüþlerini, hangi yüzüm kanýyordu,
neden bir ucu seçip sivriltiyordum da
köreliyordu o an öteki uçtaki güdülerim,
kalemin bir ucunda Trajedi, Týlsým
benden yanaydý: Nereye çevirirsem çevireyim
öfke doðuruyordu hüzün doðuruyordu öfke:
Ýki ucunda kalemin
ebabil kuþlarý taþ topluyordu.
Gelecek ardýmda kalmýþ bir melek:
Defterim dolmuþ, bir tek hece taþým için
karasýz bir beyit oyalýyor þimdi beni.
Köprüler, dehlizler ve tünellerden geçtim,
oðullarým daðýnýk bir baþkaldýrý kavmi,
kýzlarým sonsuza ayarlý birer arayýþ tohumu,
bu kadýný sevmiþtim: Koptu gitti dünyamdan,
sönmüþ fer. Bu kadýný da: doyamadýðým.
Bir de onu: Yanýbaþýmda fýrtýna gibi yaþayan,
tül gibi ölen. Yalnýzým artýk, nasýl yalnýz
yaþamýþsam gamlý bir þahinken.
Defterlerim dolu: Yaklaþtým, eriþemedim
Sancýnýn ortasýnda, huzur kutbuna teðet,
varacaðým noktaya doðru ilerlerken
ondan uzaklaþtým belki de. Yandý caným
biricik olaný kendime ayýrýrken,
gün geldi içimde biriken aðu
çekti benden dýþýmda biriken uyumu:
Karanlýk, sinsi, delici bir çaðda
kýrdým tek tek elimdeki kelimeleri.
Herþey geçti sonra, ben kaldým --
bir de bende bana direnen doðrular
ve yanlýþlar: Hassas terazi, dik merdiven,
birkaç bozuk kum saatý, dilini unuttuðum
bir pusulayla gecelerimi paylaþtýðým
o tuhaf hayvanlar: Akrep ve örümcek,
semender ve þahin ve ebabil kuþlarý
taþ topluyorlardý. Doðaya baktýkça
içimde dinlenen tufan insana baktýkça
kabardý; seyrek ve acemiydi kaçýþlarým,
yüzümü döndüm nerede yakýcý bir hal
görsem, duydum aðýzdan kaçýrýlmýþ
bir heceyi bile, bir tuzak kazýp
içinde salývermek için mutlak bir av
bekledim.
Böyle baþladý ve sürdüydü önümdeki katýþýksýz
yokuþ: Sandým ve inandýrdým belki,
gönlümü ve aklýmý daðlamamýþ hiçbir iþarete
oysa inanmadým. Hazýrdým her an
kurduðum çadýrý söküp yolcu çýkmaya,
kaldým burada: Ýðne ve að, ipek ve masal,
sis ve köpük arasý yazdým öykümü defterden
deftere: Aradým bulamadým altýn anlamý,
ama farkettim altýndaki anlamý -- uyanýp
kan içinde bir gece, sivrilttim öteki ucu
iyice:
Etrafýmdaki nesneler cansýz mý, kýpýrtý
dolu: Dokunsam kendi dillerine çevirecekler
bende bildiklerini: Bu saatý ben durdurtmuþtum,
ben çýkartmýþtým bu yüzüðü, bile bile kýrdýðým
fanus ile bir baþkasýnýn kýrdýðý fanusu neden
içiçe geçirmiþtim? Ýþte masam, kurutma kaðýdým,
çocukluðumdan bu yana bana eþlik eden bir çift
kemik zar. Ýþte duvardaki ölü resimler,
yerdeki bu boz halý, baþucumda yataðýmýn
opalin bir lamba ve siyah deri kaplý derin
defterler: Dokunuyorum ve dile geliyor
yýldan yýla bu odaya sinen saf korku:
Biraz daha arýnmýþ ýþýk gerek bana,
biraz daha koyu bir mürekkep,
biraz daha felç sað elim ve parmaklarý için,
biraz daha zaman ve bu zamandan geçmek:
Birkaç soluk boyu belki, belki birkaç çað için
biraz daha cüret
ve korku,
Týlsým ve Trajedi gerek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.