Bazý yolculuklarýmý Gece`ye benzetiyorum ben. Kendi karanlýðýmýn, ama bir baþkasýnýn uykusunun içinde baþlayan, geliþen seferler onlar. Kaybolmaktan, kayboluþtan söz etmiyorum tam; aramanýn, yaklaþýyor olma duygusunun çekirdeðinden eksik olduðu birkaç yolculuðun yanýndan geçtiðim oldu, ama hiçbirini Gece`yle, gecelerle örtüþtüremedim bu nedenle (...)
Dönüp, dönenip duruyorum olduðum yerde; gövdem, sýkýþtýðý köþede güç bela hareket ediyor, görmeyi henüz bilemiyorum gerçi, gene de yavaþ yavaþ sertleþen kafatasýnýn dibindeki bir ekrandan hiçbirini teþhis edemediðim görüntüler ölçüsüz bir hýzla akýyor.’
Sosyal Medyada Paylaşın:
Enis Batur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.