GELİN BALADI
Yüzük parmaðýmda,
Ve alnýmda gelin çelengi;
Muhteþem mücevherler ve satenþer
Hepsi emrinde,
Ve ben mutluyum þimdi.
Ve Lordum ki beni çok sever;
Ama andýný ilk kez içtiðinde,
Hissetim göðsümün kabardýðýný-
Çünkü bir ölüm çaný gibi öttü sözler
Ve ses onunkiymiþ gibi geldi.
Savaþta düþmüþtü o kuytu aðaçlýkta
Ve mutludur þimdi.
Ama konuþup bana güvence verdi,
Ve solgun alnýmý öptü,
Derken bir hayal hali geldi üzerime,
Ve kilise avlusuna taþýdý beni,
Ve ona dedim ki iç çekerek
(merhum D’Elormie sanýp onu)
"Oh, mutluyum þimdi".
Ve böylece söylendi bu sözler,
Ve bu evlilik andý;
Ve, inancým yýkýlsa da,
Ve, kýrýlsa da kalbim,
Delil olarak burada yüzük
Ki mutluyum þimdi,
Bak, mutluluðumu kanýtlayan
Þu altýndan si mgeye.
Tanrým, uyanabilseydim keþke.
Çünkü bilmeden düþ görüyorum nasýl olduðunu,
Ve fena sarsýlýyor ruhum
Atýlmasýn diye yanlýþ bir adým,-
O unutulan ölü
Mutlu olmayabilir belki diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edgar Allan Poe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.