Yanık Hava

Maviler içinde gördüm bir gün menevþemi
Yayla tutmuþ baþlamýþ aþkýmýn gül mevsimi.
Zühre olup yol düþmüþ çeker beni þavkýndan,
O ýþýldar sevdasýndan, ben yanarým aþkýndan,
Ben senin yüzünden güzelim konup göçücü oldum,
Böyle daðdan daða yoldan yola geçici oldum.

Bir gün yine beyazlar içinde gördüm,
Kastý nedir bilmem, bir kere gönül verdim,
Turna derler böylesine halk türküsünde,
Çifte hasrettir uyuya kalmýþ göðsünde,
Aþkýn dilini öðrenmeye Karacaoðlana varsam,
Diller döksem, güller döksem rüyasýna uyandýrsam.

Bir gün yine gördüm ki pembeler giyinmiþ,
Güllerin aynasýna bakýp ta övünmüþ,
Sarý saçlarý düþmüþ tel tel olmuþ.
Þu garip gönlümü kul eden o ince bel olmuþ,
Sorsam razý olur, hoþnut olur darýlmaz,
Neyleyim ki inceciktir, dal kýrýlýr, sarýlmaz.

Bir gün de baktým giyinmiþ macar olmuþ,
Göðsünde Budin’in gülleri açar olmuþ,
Karmendir güzel çingenelerin hasý,
Kanlý olur Troubadour’larýn rüyasý,
Ah, þol meydanda ölesim gelir,
Bir gün bakarsýnýz Ýspanya’dan sesim gelir.

Ah, efendim ben ne diyarlar gezdim,
Türküler içinde bir de bu türküyü yazdým,
Aþktýr rüzgârlarýn en hovardasý,
Bozulur insanýn düzeni yýkýlýr obasý,
Yeniden düzen tutmaya kervan kalkar yol alýr,
Beri yanda yanýk türkü kalýr!
Sosyal Medyada Paylaşın: