ANASON KANDIRMACASI

körpecik gecenin yüreðinden seslendi
soru iþaretli cümlelerim
tazelenirken sevgi filizken kýrdý ayrýlýðý
yol ayrýmýnda durakladý zaman
Önce göz yaþlarým terk etti
Sakin bildiðim limanlarý
sonra hoþcakal deyiþinde düðümlendi tümceler
sokaklarý çýnlattý ayak seslerinin
ardýna düþtü bir suçlu arayýþýyla bakýþlar
yakalayamadýlar
suçlayan bakýþlarýný üstüme yaðdýrdýlar
kendimi suçladým
saklandým kimsenin bulamayacaðý yere
sýðýndým kendi içime

önce sen bindin, sonra hatýralarým
seni alýp götüren otobüse
baka kaldýk peþinden
soðuk duvarlý odalarda
siyah giyimli adamlar seni sorudular
canýmý da yaktýlar aslýnda
adýný çekip dudaklarýmdan alamadýlar

alýp götürdü ayaklarým çaresizce
sende hatýrlarsýn sevdiðin reisin meyhanesine
artýk tanýyorlar beni, gýyabýnda da seni
boþ ver diyorlar ürkekçe boþ veriyorum
unut diyorlar umut diyorum
seni unutmayý da unutuyorum
ama umudun adý da sen unutun adý da
her unut dediklerinde
biraz daha sana sokuluyorum

hýç/kýrýklarýn gölgesine boðuyorum kadehleri
içtikçe içimdeki ateþi alevliyorum
her kadeh sonrasý edepsiz küfürler ediyorum
kendimden utanýp
Allah kahretsin içmeyeceðim diyorum
Ýçmeyeceðim dedikçe
þiþenin dibinde kayboluyorum

Sözümde duramýyorum
devrildikçe kadehler masaya
hatýrlamýyorum ardýmdakaç þiþe leþi býraktýðýmý
hikayeler vuruldukça savruluyor yürekler
zaten dinlemiyor da
özlem týrnaklarýný yüzlerine geçirirken
içimdeki ateþi yutkunuyorum düðümlenen dudaklarýmda
sökük akýllarýn tutmayan dikiþlerinden
kül tablasýnýn köþesine düþürüyorum seni
daðýlýp gidiyorsun düþlerim gibi
saralý gece sarhoþ damarlarýmda gezerken
sýrnaþýk anason adýmlýyor tenimi sevgili
anason kandýrmacasý kanýmda taþkýn sevinci
geniþ bir koridor boyu uçan yanýk kanatlar
karanlýk bir düþün koynuma soktuðu kokun
elveda demeyi unuttu sana tümcelerim
gitme
bu gece de yalnýzlýk sokulmadan koynuma
gel ne olursun

Sosyal Medyada Paylaşın: