Gönül pencereme konduðun gün geldi aklýma Sevgi kýrýntýsý arar gibiydin Titreyen serçe gibiydin sabahýn ayazýnda Gönlümün sýcaklýðýnda hayat vermiþtim minicik bedenine Varýmda sen,yoðumda sen Ben seni çokça sevmiþtim Yine seveceðim eskisi gibi Sen yokken, Güneþin ýþýltýlarýndan koparýp ekleyeceðim sevdama Sýcacýk dursun diye yerin
Dahada çok seveceðim Geçmiþten geleceðe baðlayacaðým sevdamý Ama sen, Sen gitmek istiyorsan eðer Zorla tutamam ki Gitmek istiyorsan eðer Uçsuz bucaksýz semalarda özgürce uç uçabildiðin kadar Sen bilirsin…
Kanatlarýn yorulurda,dönersen geri Pencereme konabilrsin eskisi gibi Geldiðini duymazsamda hissederim seni Unutma,orasý senin yerin Merak etme Yine alýrým eskisi gibi seni içeri...
AHMET MORAN 31/01/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Moran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.