Yiğit meydanında eş oldun bana

Ben sana gönlümü verdiðim zaman
Gökte ulaþýlmaz kuþ oldun bana
Akýpta sineme girdiðin zaman
Cennet bahçesinde döþ oldun bana.

Önümde engeller,ulaþamadým
El ele seninle dolaþamadým
Gözüne bakýpta konuþamadým
Gözümün üstünde kaþ oldun bana.

Gurbet ellerinde tek bir baþýna
Çare olamadým gözün yaþýna
Göðüs gerermiþsin namert taþýna
Þerefim kurtaran baþ oldun bana.

Deli kýz demiþtim,deli tay gibi
Durmazsýn yerinde gergin yay gibi
Silip süpürürsün,hoyrat çay gibi
Ömrümü uzatan yaþ oldun bana.

Duydum ki, bir çakal girmiþ baðýna
Kýlýç kuþanmýþsýn,çýkýp daðýna
Kimseler almazsýn aþk otaðýna
Geceler uykumda düþ oldun bana.

Daðlarýn karlarý erisin hele
Seninle verelim,her dem el ele
Meydan okuyarak rüzgara,sele
Deli çaylar gibi coþ oldun bana.

Yiðidin erkeði,kadýný olmaz
Mertlik bahçende çiçekler solmaz
Namerdin yanýna ettiði kalmaz
Yiðit meydanýnda eþ oldun bana.

Adam olunmuyor laf ile sözde
Tek can olacaðýz can ile közde
Herkesin harcýdýr koþturmak düzde
Aþýlmaz daðlarda marþ oldun bana.

Namertler yollarda vermezse mola
Caka satacaksa hep saða sola
Az kaldý sabreyle çýkarým yola
Vuracak yumrukta hýrs oldun bana.


AHMET MORAN
30/01/2012





Sosyal Medyada Paylaşın: