söylenmemiþ çok söz vardý
duvar gibi örten mýsralarýmý
gül kokulu heceler vardý kelâmýn göðsünde
alný mor sarýlýrdý heyhat: Beyit olup
özümden dimaðýna
bir ferman olup dilden dile dolaþýr
eski zaman olurdu sevdaya
umut yangýnýndan arda kalan
birikmiþ biriken küller uçardý
itiraf kadar aðýr sencileyin
sen;
bu hayatý yaþamadan, sýnavýný vermeden
oturup okuyacaktýn, okuyacak yazacaktýn
bir kalem yontulmadan
mermer süslenmeden
ölüm ve su; hepsi bu
demeyecektin!
toprakta bir gelincik kokusu
omuzuna yaslanmýþ aðlýyor
semada gümbürdeyen bulutlar susunca
geçmiþ korkusu
sokuldukça beliren
vahþi ve duru umutlar gibi
ikiside içinde
ayný biçimde;
yoksunluðunu efil efil bürüdü
sularý taþýrmadan kafesini kýrmadan
hangi denizde bekliyorsan
enginlere bak
içinde ki öfkeni sür açýklara doðru
kanýnda köpürmeden
kal de kalayým!
beni arama utangaç mýsralarda
güneþin týlsýmý ol
bulutlardan ak de; akayým!
sev de seveyim en kalbi his ile
çýðlýklarý kes;
nâran çok fena de; susayým
düþlerimi yollara
diþlerimi önüne dökeyim
ölümün bestesi hasretle okþanýrken
istiðfar eder dilim
bu sevda yüreðime dolana kadar
tutuþur aþkýndan kalbim
yürürüm An(a)kara’ya
yollardan toplayarak adýný
dönüþü olmayan zamanlara
bir çay içimi desen döner dururum
bir yaným sende kalacaksa
ve toprak kabul edecekse
umarsýz beyaz’ýma yansýyacaksa suretin
bilki!
kuþanýr kurþunî þiirleri çýkar gelirim
sinsi bir iblis inerken ruhumu talan etmeye
çalýnýrken çocuk uykularým
karanlýðýn gözbebeði gecelerden
dolu dizgin sýzar cehenneme kadavram
yani; uzun lafýn kýsasý
öl de öleyim
gel de geleyim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.