Yanýmdasýn , solumda , tenin deðiyor tenime hissediyorum. Nefesinin atýþýný sayýyorum derinden.. Göremiyorum ama biliyorum sen’sin yada yalnýzlýðým ama sen’sin öyle sayýyorum ben.. Gece’nin koynunda seviþiyoruz , sessizce duymasýnlar bizi kimse olmasa da olsun utanýrým duymasýnlar.. bilmesinler , yanýmda olduðunu sebebler çýrpýnýr , zaman hýzlý gecer hususi. soðuk yok , sevgi yaktýk , aþk örttük üstümüze.. Kalp atýþlarýmýz bile korkutur oldu insanlardan yediðimiz kazýklardan sonra.. gelmesin zarar , sen’i rüyalarýnda bile görenlerin hayalini kabus’laþtýrýrým.. Uyumam bu gece uyku sarsa da dört yanýmý , direnirim , dayanýrým eðer o gece uyursam ihanet olur bedenine içten içe küfreder tenin.. uyumam , uyuyamam seni gece’nin ýzdýrabýnda savunmasýz býrakamam sevgilim.. Alacaklarý var bende yalnýzlýðýmýn , almasýnlar seni bir gün daha kal.. Çünkü;
"Yeryüzünde her gün , uyanamayan insanlar var.."
Tarýk Nohut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tariknohut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.