Geniþ, siyah gölgesi hayatýmý kaplayan, Tepemde kanat germiþ bir kartaldýr yalnýzlýk. Kalp çarpýntýlarýyla günleri hesaplayan Bir benim, benim olan bir masaldýr yalnýzlýk.
Gördüm yapraklarýmýn bir bir döküldüðünü, Baharda yaþamanýn bilmedim nedir tadý. Gemi yüzü görmeyen bir limanýn hüznünü Kimsesiz gönlüm kadar hiçbir gönül duymadý.
Bir ayna parçasýndan baþka beni kim anlar, Bir mum gibi erirken bu bitmeyen düðünde? Bir kardeþ tesellisi verir bana aynalar; Aynalar da olmasa iþim ne yeryüzünde?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit Sıtkı Tarancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.