Ýlk günden alýþtýðýmýz emektar dünya, Anne yüzünde dost yüzünde evlat yüzünde. Her sabah yeniden baþlayan þeye doymadýk, Düþümüz gerçeðimiz ne varsa yeryüzünde.
Her mevsimiyle insaný ayrý ayrý saran, Bunca güzelliði nasýl koyup gideceðiz. Yaman çalacak o çalmayasý saat yaman, Geçmiþ ola bir kez yumuldu mu gözlerimiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit Sıtkı Tarancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.