Sen petekte bir gömeç bal gibisin! Renksin yazdan kýþtan, tazeliksin bahardan. Yapraklarda dolaþan serin bir rüzgarsýn ki Her gün eser durursun hafýzamdan.
Ellerin var beyaz güller gibi küçücük, Mutlak kalbin tomurcuklardan pembe! Sanki yeþil yaylalardýr gözlerin Alnýmda ter ve kuvvetsin iþimde.
Ben kanadý kýrýk bir kuþ deðilim Döner birgün gurbet ellerde kalan Sabret neþem, sabret þarkým, sabret sevdiðim, Sabret kalbi tomurcuklardan pembe olan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cahit Külebi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.