Dünyaya teþrif için Hakk’tan gelince izin
Açýldý perdeleri sýrlý alemin, gizin...
Etrafým kalabalýk henüz "acemi er"dim
Gözyaþlarý içinde ilk tekmilimi verdim.
Hava buz gibi soðuk, mevsim zemheri, güzdü
Sadâsý nidamdan gür horoz, bir de öküzdü.
Aldýlar çok geçmeden anamýn kucaðýndan
Ýç çektim, medet umdum tandýrýn sýcaðýndan.
Hakkýný yemeyelim gece uluyan kurdun
Nüfusu artý birdi doðduðumda, Bayburt’un.
Görkemli "Kale"siydi endamlý tek takýsý
Burnumda tüter hâlâ taze tezek kokusu!
Tipik bir yöresidir bizi biz yapan ruhun
Tâ fizandan duyulur coþkun sesi Çoruh’un.
Ýkinci varisiyken ailemizde tahtýn
Somurtan surat gördüm; dediler "iþte bahtýn!"
Bir bakýþý vardý ki sanýrsýn ki düþmandým
Daha üç gün geçmeden doðduðuma piþmandým.
Tanýþtýrýrken hayat höllük ile hissizce
Fýsýldadý bir melek kulaðýma sessizce;
.
"Dünya dedikleri yer iki kapýlý handýr"
Hakikatte her beþer bir tüccar, bezirgândýr!
Deðerli üç þey vardýr; saðlýk, zaman ve îman
Allah’týr yegâne yâr, sýðýnacak tek liman.
Yarýna olmaz güman; sayýlýdýr nefesin
Can denen tende kuþtur; kilidi yok kafesin.
Bir mihman-ý güzide yoklamadan kapýný.
Hasletin hasý ile süsle sýrlý yapýný!
Ölsen de uzanmasýn haram lokmaya elin
Ardýna düþ ilimin, bir de salih amelin.
Alay eden olsa da sen hayrý tavsiye et!
Hakikatte meziyet; Hakk’a sadakat, niyet!
Önceden belli deðil varýlacak yeriniz
Bunu tayin edecek ziyan-kâr defteriniz.
Menzile giden yolda nice engel çýkacak
Zalim olan bir lâin seni sýk sýk yýkacak.
Sakýn ola pes etme; deme ki "kaçtý tren"
Cehd bekler caný veren; ayaða kalk ve diren!
Akleden yüz çevirmez, ölse de, Ýlâh’ýndan
Kurþun atar þeytana irade silahýndan.
Hani olur ya, birgün, günah dolarsa heyben
Yetiþsin imdâdýna gözde yaþ ile tövben.
Nedamet içten ise ve piþmanlýk sahiden
Ümit kesmek günahtýr Rahmet-i ilâhî’den.
.
Gözlerim yarý açýk ilk dersimi almýþtým
Az sonra herkes gitmiþ, yapayalnýz kalmýþtým.
Anam ya tarladaydý ya da evin iþinde
Yorgunluk sezilirdi zoraki gülüþünde.
Bir övgü beklese de kayýnvalidesinden
Payýna düþen sertti feleðin sillesinden.
Özel izne tâbiydi koklamak kuzusunu
Ne acýyaný vardý, ne soran arzusunu
Zulmün adý anane, gelin ezmek töreydi
Kurban olduðum sýlam geri kalmýþ yöreydi.
Bir serap idi dirlik, fakirlik diz boyuydu
Talihimin karasý koyudan da koyuydu.
Takýlýp söküðümden hayatýn kör çarkýna
Beþ koca yýl geçirdim varamadan farkýna.
Muhtemelen yayýlmýþ süratle dilden dile
"Müjde" denilen haber duyuldu köyde bile;
"Taþý topraðý altýn" denince Ýstanbul’un
Ardýna dek açýldý bâbý gurbet yolunun.
Satýp tarlayý, evi kelepir fiyatýna
Sözde "elveda" dedik sefalet hayatýna...
.
Tren sanki gitmiyor bahtýmdan kaçýyordu
Görünmez bir el bize yollarý açýyordu.
Bir öðlen sýcaðýnda yorgun varýnca gara
Hayretlere düþürdü gördüðümüz manzara.
Ýnat edip de, þayet tutmasaydým elinden
Ezilir, kaçamazdým, akan insan selinden.
Belli ki tüm iþlemler halledilmiþti baþtan
Ahþap bir ev almýþtýk Ýstanbul Beþiktaþ’tan.
Semt deðil bir efsane, futbolda bir isimdi
Duvarýmý süsleyen tek resim o resimdi.
Boynu bükük kalsa da -çok kez- seyircisinin
En eski takýmýydý dünyanýn incisinin.
.
Yaza güneþ yakýþýr, zemherî, ayaza kar
Saðlýklý vücutta kan siyah ve beyaz akar(!)
.
Ýstemeden son verip haklý methiyemize
Devam edelim dostlar hayat hikâyemize;
Babamdý, zaruretten þehire ilk alýþan
Onbeþ nüfus içinde iþ bulan, tek çalýþan.
Ýnþaatta kalfaydý, teri dinmezdi ama
Sökük fazla olunca kapanmýyordu yama.
Bir kaynana dört gelin ve daracýk bir alan
Kavga yoktu desem de, herkes bilir ki yalan.
Alnýmýzýn akýyla çýksak da her "savaþ"tan
Çok geçmeden sürüldük, ayrýldýk Beþiktaþ’tan.
.
Hafýzamda dün gibi kirada geçen günler
Izdýrap ile dolu, hüzün veren sürgünler...
Bulup ucuz bir arsa varoþlarýnda kentin
Bir gecekondu yaptýk, sakini olduk semtin.
Artýk yuvamýz vardý sadece bize ait
Yoksul, lâkin mutluyduk; Yaradan buna þahit.
Aþikâr olsa dahi hayatýn tersi, düzü
Pek içten gülmüyordu henüz bahtýmýn yüzü.
Yurdumun talihi de farklý deðildi bizden
Yeniden düþüyordu, tam çýkarken dehlizden
Çok þey karaborsaydý; çay, þeker, aygaz tüpü...
Milletçe kuyruktaydýk, milletçe sinir küpü.
Bakkala yað çekerken iki kalýp yað için
Mukadderat sanýrdýk; sormazdýk neden, niçin?
Musluklar "týs"ladýkca su taþýrdýk çeþmeden
Mümkün deðildi gezmek hiç çamura düþmeden.
Tek derdim derslerimdi, futbol ise tek hobim
Dört kardeþtik biri kýz, üç erkek; biri abim.
Yüzünü görmesem de, geçmek olmaz anmadan
Bir ablamý yitirdim henüz ismi konmadan.
Kanatmamak adýna mazimin yarasýný
Hýzlý adýmlar ile geçelim burasýný...
.
Birgün baktým babamýn baþý öne eðilmiþ
Dedi "evlat Ýstanbul meðer cennet deðilmiþ."
Anladým çok geçmeden hüznünün sebebini
Yuvamýzý yaparken borç delmiþti cebini.
Izdýrap had safhada iþ arayan çok idi
Yurt dýþýna gitmekten baþka çaresi yok idi.
Vize çabuk çýkýnca ne hayaller kurmuþtuk
Ok atan çoktu lâkin, hedefi biz vurmuþtuk.
Doldurup umutlarý eskice bir valize
Gözyaþlarý içinde veda etmiþti bize.
Ayrýlýðýn adresi Sirkeci´nin garýydý,
Trenden geri kalan bir hüzün rüzgârýydý.
Henüz daha görmeden ak günlerin a’sýný
Zorla ögretti kader gurbetin manasýný
Duygularýn tarifi zor gelince dilimle
Paylaþtým güzyasýmý bir avuç mendilimle
Yâd ele göçe sebep aþ-ekmek parasýydý
Ardýnda býraktýðý bir hicran yarasýydý.
O’na sürgündü hayat, bize zehirdi yemek
Meðer böyleymiþ demek, aðlarken gülümsemek.
Üç beþ kuruþ artýrýp hemen dönmekti gaye
Farklý bir þekil aldý bu hüzünlü hikâye;
.
Anam ve dört evladý; yarý tok yarý açtýk
Henüz yaþýmýz küçük, ilgisine muhtaçtýk.
Cimri gaz lambamýzýn sevmesekte isini
Bir avuç ýþýk için çekerdik kaprisini
Karanlýk kuþatýrken akþamüstü evimi
Sayesinde bitirdim yüzlerce ödevimi
Ne kadere küs oldum, ne azmimi yitirdim
O hengâme içinde liseyi de bitirdim.
Ufkum makber gibi dar, yüksek okul masaldý
Oysa ilk imtihanda puaným Siyasal’dý.
Anamýn sayesinde nice engel aþmýþtýk
Yetmiþli senelerin sonuna yaklaþmýþtýk.
Nerden bilecektim ki sevinç kýsa sürecek
Vebalý hayat yine yüzüme öksürecek
"Kavgam var" deyip biri, mevcut sistem, düzenle
Düþman etti herkesi birbirine özenle!
Darbeye sebep için kan akmalýydý; aktý
Sevgisiz kalpler katý, sahra gibi kuraktý.
Kardeþ kardeþe düþman, öfkeliydi, asiydi
Kahveler, gazeteler, giysiler siyasiydi.
Karþýlýðý kurþundu barýþa davetlerin
Failleri meçhuldü seri cinayetlerin.
Evlere hakim olan can korkusu, kederdi
On yaþýnda çocuklar mahallede "lider"di!
Sanýyorduk kaderdi; kanýksamýþtýk zira
Kaný kanla yýkardýk; kapanmýyordu yara.
Ya saðcýydý ya solcu, ya dost idi ya düþman
O günlerde þeytandý doðduðuna en piþman.
Yarana bastý isem, utanma, aðla Mamak!
Maziyi yad ederken mümkün mü aðlamamak?
Hava puslu mu puslu, "kurþun"dan da aðýrdý
Babam bilet gönderip Almanya’ya çaðýrdý.
Veda günü anama sýký sýký sarýldým
Sanýrým o gün ilk kez talihime darýldým.
"Benim beklenen adam, yaraya derman hekim"
Diyerek baþa geçti bir general "netekim".
Berlin’e vardýðýmda her yer bembeyaz kardý
Almanya büyük devlet, lakin gönlüme dardý.
Bir tek hedefim vardý; sürgünü kýsa tutmak!
Artýk þansa kalmýþtý bu gönlümü avutmak!
Yükleyip umudumu hayalimin hýrsýna
Üç ayýmý harcadým yabancý dil kursuna.
Eksik fazla demeden Alman’ýn akçesine
Çalýþtým, katký sundum aile bütçesine.
Daha on ay dolmadan alýp geçer puaný
Kazandým ilk hakkýmda gerekli imtihaný.
Gençlik þelale gibi içimde coþuyordu
Akrep ile yelkovan ardýmdan koþuyordu.
Futbol "kara sevda"mdý, belki de tek zaafým
Yâd eder feryâdýmý yüzlerce fotoðrafým.
Beni sahada gören kartal konmuþ sanýrdý
Kuþlar kaleye baksa eminim kýskanýrdý.
Forvetin þutlarýný tam doksandan alýrdým
Her uçuþta havada on dakika kalýrdým.
Meðer o güzel günler yalancý bahardanmýþ
Az ötesi uçurum, yollar buzdan, kardanmýþ.
Bir trafik kazasý bozdu tüm planlarý
Zifir ile boyadý anýlarý...anlarý.
Tiyatroda gibiydik; perde kapandý, indi...
"Sorumluluk" denen yük omuzlarýma bindi.
Dindi gönül bahçemin coþkun akan deresi
Sýktý derdin, kederin can yakan cenderesi.
O gün gedik açýldý, takatimde, gücümde
Yarým kalan okulum bir uktedir içimde.
Zaman tabibin hasý; Rabbim þifa verince
Sýla yolu gözüktü yaþ kemale erince.
Býrakýp gençliðini gurbetin kucaðýna
Döndü yeniden babam vatana...ocaðýna...
.
Mevsimin yazý da var, günler uzun, ak ama
Yalnýzlýk sülük gibi yapýþmýþtý yakama.
Bir yaz günü sabahý güzel olunca hava
"Belki son fýrsat" deyip çýktým zorlu bir ava.
Fazla vakit geçmeden keklik ovaya kondu
Yayým tek atýmlýktý; bu ilkti ve de sondu.
Geç de olsa bulmuþtum gönlümün perisini
Halden anlayýn dostlar, sormayýn gerisini...
O’dur ilham kaynaðý her dizemin hecemin
Ay’ý O yýldýzý O mehtabýmýn, gecemin.
Gündüzümün güneþi solar, üzülür O’nsuz
Bir sevdadýr kalbimde; uçsuz bucaksýz...Sonsuz.
O’dur rüyama gelip kâbuslarý aðlatan
O’dur kör talihime kafa tutan kaþ çatan.
Tebessümün anlamý gözlerinde saklýdýr
Bir hata varsa, benim, O ise hep haklýdýr.
Rabbim üç evlat verdi; Yusuf, Yunus ve Ahmet
Gerçek saadet buydu; buydu ilâhî Rahmet.
Ne zaman güneþ doðsa, az ýsýnsa içimiz
Gök bulutla dolardý, solardý sevincimiz.
Talih tekerrür etti; derdi vardý babamýn
Tesellisi zor iþti, caný çýktý çabamýn.
Dile tesbih olsa da "dünya hayatý yalan"
Hayalinde ev vardý; geniþ, bahçesi olan.
Deðiþik semtler gezip nice muhitler aþtý
Nitekim çok geçmeden hedefine ulaþtý.
Yerleþince Termal’e ne kadar da mutluydu
Biz de döneriz sandý; bundan çok umutluydu.
Üç kat koca bir teras ve içinde iki can!
Sonuç yine yalnýzlýk, akýbet yine hüsran.
Hüzün derdi anbean; yön dönülmez tek yöndü
Hedefe varamadan ýþýklar hepten söndü...
.
Her can kaybý kor gibi; o’da gitti yakarak
Ardýnda boynu bükük emanet býrakarak.
Evlatlýk sözde olmaz, an isbatýn ânýydý
Sevgiyi ayan etmek, göstermek zamanýydý.
Karar vakti gelince bakýþlar yana düþtü
Duasýný kazanmak eþim ve bana düþtü.
Cennetin bedeli var; herkese olmaz nasip
Arsýz "gerek yok" derse bizim için münasip.
Hizmeti nimet bildik tâc ettik baþýmýza
Çehremize tebessüm, tat geldi aþýmýza.
Soframýz mütevazi, her dem baþýmýz dikti
Ne secdemiz ihlassýz, ne þükrümüz eksikti.
Tamahkâr da deðildik; kanaatkâr olduk hep
Biliriz ki her nimet binlerce þükre sebep.
Debelensekte bazen hayat denen balçýkta
Hamdolsun Yaradan’a; kalmadýk aç -açýkta
Alçalmadýk önünde merdin ne de namerdin
Rabbimizden diledik dermanýný her derdin.
Seneler yaþ aldýkça zaman sürat yapýyor
Esen meltem olsa da gönüller nem kapýyor.
Kapanýyor kapýsý onca hayalin bir bir
Göz topraða bakýyor, "buyur" ediyor kabir.
Doðrudur! Hayat zordu; gün geldi çok sýkýldým
Her engeli aþtým da, nankörlükten yýkýldým.
Bir ben vardý bir zaman, yeise mezar eþen
Zor taranan saçlarý omuzlarýna düþen.
Mehtapsýz gecelerin karanlýðýný yýrtan.
Kaf daðýnýn ardýnda köþk için yer ayýrtan.
Þen deðilse bu gönül, bilin ki sebebi var
Maziyi eþelesem dil sussa, hecem aðlar.
Kimdi söyle be kalem göðe kanat çýrpan kuþ?
Gözde yaþýma bakma! bana býrakma, konuþ!
.
Kimdi, þelale gibi coþkun akan, çaðlayan?
Kimdi, dar geceleri gündüzlere baðlayan?
Kimdi, dünyanýn yükü konsa dahi sýrtýna
O rüzgârla yarýþan hýrçýn esen fýrtýna?
Kimdi varýlmaz denen zirvelerdeki mükim?
Kimdi kýþýn terleyen, öz derleyen arý kim?
.
Þimdi yorgun ve bîtap gün sayarken zamandan
"Demir almak" üzere ömrüm bu son limandan.
Kaybolurken ufukta hayallerini çalan
Bir garip; akan ömrün ardýndan bakalakalan.
Talan olmuþsa yýllar yaþý dinmiyor gözün
Ne güneþin hükmü var, ne göz kýrpan gündüzün.
Hüzzam idi bahtýmýn çaldýðý tüm ezgiler
O yüzden böyle derin yüzümdeki çizgiler.
Hayat yolum kaygandý; düzyol kýyasla sýrat
Anlatacak þey çok da...Gerisi teferruat.
Anladým ki ne etsem talih boyun eðmiyor
Emin olun bu dünya bunca hýrsa deðmiyor...
Mecit Aktürk