Yalnızlık...
"Göz rengim kadar yalnýzým.."
Kahverengisi kadar aðýr ,
Yeþili kadar çaresiz
bir þekilde , piþmanlýklarla
sürdürmem gereken bir hayatým var benim..
"Gamzem; yalan gülüþlerle doðan , mutluluk yalancýsýdýr.."
Sakalým yalnýz oldugumu gösteren ayna ,
Ellerim , yazmam için çýrpýnan bir çocuk
Kaðýtlar , yürümem için yer’e dönüþen bir yalavaçtýr..
"Senden sonra yalnýzlýða gebe kaldým.."
Yalnýzlýðým suçlu gibi vuruluyor yüzüme..
Sol yaným hep hüzün izleri ,
Pansumandýr gözlerin kalbime ,
Ellerin , bir uyuþturu iðnesi ,
Tek çaresi sen’sin.
Ýçine yalnýzlýk kaçan vakalarýn , tek kurtuluþ yolusun..
"Tek baþýma kalýnca anlýyorum"
her þeyi
aslýnda mutlu olmak için birilerine gerek kalmadýðýný ,
Ýnsanlarýn en iyi keyif kaçýrýcý bir madde oldugunu ,
Artýk her gün almamam gerektiðini anlamam da fazlaca geçiktim..
Özür Dilerim!
"Seninle gelecek kurmak;
Duvarlarla konuþup , perdeler için fikir almak gibi bir þey’di.."
Daha yeni anladým..
Tarýk Nohut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.