Susunuz...
Sevgilim..
Bilmiyorum bu sana kaçýncý þiirim..
Kaçýncý gel deyiþim,
Ve senin kaçýncý gidiþin..
Ölümle yaþam arasý bir yerlerdeyim..
Sanýrým zihnim çoktan bitkisel hayata geçti bile,
Ve hücrelerim dahi an ve an ölmekte..
Ýçimdeki senli hayat tükenmekte..
Çare olur mu baþka hayatlar baþka kadýnlar sana,
Tarafýmca bilinmemekte...
Ýçimde kasýrgalar,
Eli býçaklý adamlar..
Yüreðimde kýyamet mi kopmakta dersin..
Bilmiyorum..
Olur böyle bazen, diyor çok bilmiþler..
Kim nereden bilebilir ki..!
Ýçimdekileri,
Seni,
Doðmamýþ bebeklerimizi,
Sütten kesilmiþ hallerimizi,
Tek bir gece bile yanyana uyuyamamýþlýðýn ezikliðini,
Caresizliðimi,
Hissizliðini,
Piç olmuþ yüreðini..
Ve beni..
Ve sensizliði..
Ve bizi..
Ulan kaç kere sevdiniz siz?
Kaç gece öldünüz?
Kaç sabah baþka adamýn koynundan gerçek hayata döndünüz...
Kendi elinizle kendinizi öldürdünüz?
Þimdi sadece susunuz!!!!!
Ýçinizdekileri gözlerinizle kusunuz..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.