Ceylan Gözlüm
Ceylan Gözlüm
O güzel gözlerde aþk gömülü yatýyor
Kalbinde kim bilir ne ormanlar yanýyor
Bir gün esecek olan rüzgarýn adý ölüm
Bu esen rüzgar deil ayrýlýk ceylan gözlüm
Bizim için ayrýlýk ölümle gelsin býrak
Boþuna çaresiz derde derman aramak
Her yolun sonunu kesen o tatlý ölüm
Býrak bize de gülsün ceylan gözlüm
Aþký arayanlarýn bulduðu tek þey var
Susmaktýr onun adý da derler ki zaman dar
Aþký gören susar çünkü sonu ölüm
Neden konuþuyorsun hala ceylan gözlüm
Bir avuç suya hasret kalmýþým sanki çöllerde
Sende bir vahasýn sonu gelmez o tepede
Bir gün o tepeye ulaþamadan gelirse bana ölüm
Tek istediðim bir damla su ceylan gözlüm
Dudaklarýnýn hecelediði o güzel aþk bestesi
Onunla çýkýyor bak aþkýn bütün sesi
O sese kulak ver sende yakýndýr ölüm
Beraber dinleyelim onu ceylan gözlüm
Kendi indinde ki güzelliðin aþikardýr
Dýþa vurulmuþ güzelliðin ondan kaynaklanýr
Güzelliðe düþmez sanma ölümün ateþi
Ceylan gözlerinde batacak o aþkýn güneþi
Çölde hayat güneþ batarken baþlar gülüm
Çölde ki bu bedeviye seni sevdirdi ölüm
Bir damla suya hasretliðim olmuþsa da zulüm
Aþk acý çekmektir zaten ceylan gözlüm
Ne mehtap ne yýldýzlar ne nede güneþ
Hiçbiri olamaz gönlüm deki sana eþ
Ölümün güzelliði gözlerinde batarken
Ceylan gözlerin kapanmasýn daha erken
Ýsmail Deðmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.