Sevdamýn kalbinden sürgün yediði gün Gül kokulu baharlarým yýkýldý Kalbim yalnýzlýðýn açtýðý vatana Bir mülteci olarak sýðýndý Sevgilinin simasý çizilmiþ semasýnda Hep hasret bulutlarý dolaþýr Sessizliðin hüküm sürdüðü doðasýnda Hayaller hep birbiriyle yarýþýr Su diye önüne göz yaþlarýný koyar Ve sen her gece susuzluða aðlarsýn Ufkunu hep vuslatla boyar Ve sen hep efkarýnla yanarsýn Zincire vurulur yarýnlar Ve ýstýrabýna kýrbaç olur maziler Gözlerinde, kor alevle yandýðýn zamanlar Cemre olup da, ta kalbine düþerler An gelir çöl olur yalnýzlýk Çýrpýnýr durursun artýk serabýnda Hükmü vermiþtir de ayrýlýk Onu ararsýn akýttýðýn göz yaþlarýnda Ayazýnda kalýp soðuðuyla yanarsýn Ayrýlýðýn gurbet daðýnda Aç kalýp suyuna ekmeðini banarsýn Zengin sevdanýn o fakir baðýnda Acýmazsýn artýk mülteci sevdana Ruhun zincire vurulmuþtur orda Ölüm düþmeden bu aðýr davana Bir kor alevle yanarsýn orda Sevgilinin meltemi düþlerine eser de Artýk kendini yollarýna vurursun Yollarýný hep yalnýzlýk keser de Karþýsýnda artýk dimdik durursun Kalbinden akan kýpkýrmýzý yaþlarla Sen yollarýnda kan kýrmýzý güller çizersin Sevgilinin gittiði gün ki yaðmurlarla Artýk serabýný dost edip onula dertleþirsin
Ýsmail Deðmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
umarımki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.