Madem ki sordun çocuk anlatayým ben sana “Biz, biz” diye yanýp da ben’likte sönmektir aþk Hâþâ Allah’tan sonra kalbinle bir insana Deli gibi inanýp öyle güvenmektir aþk
Sen çiçeksen, o arý, sen ocaksan, o nar’ý Katýksýz paylaþarak mutluluðu efkârý Ne renk olursa olsun yarýnýn varý ar’ý O renge boyanarak sindirip sinmektir aþk
Kalp kalbe mahkûm amma fikir hep hürmüþ gibi Kararsa da önünüz nura yürürmüþ gibi Gönlünüzün gözüyle yolu görürmüþ gibi En derin kuyulara beraber inmektir aþk
Gizli saklý olmadan aranýzda bir konu Elleri boþ vererek takmadan onu bunu Bir gün bile sormadan! Nereye gider sonu? Ömür denilen ata beraber binmektir aþk
Yani beraber doðup beraberce büyümek Hep el ele oturmak hep el ele yürümek Mumla fitil misali beraberce erimek Beraber boran olmak beraber dinmektir aþk
Mutluluðun üstüne nice mutluluk koyup Yýllarýnýz geçse de yine heyecan duyup Þahadet sonrasýnda yar adýný okuyup Son nefesi vererek Mevla’ya dönmektir aþk
Bunlarý yapmayýp da “ben keremim” diyene Sevda terazisinde “bin dirhemim” diyene Leyla’yým mecnun için “ben veremim” diyene Riyakâr bir alevle yalandan yanmaktýr aþk
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.