Diyorsan “aþk nedir, nelere deðer?” Sev, sevil, Kevser’de yüzersin çocuk Amma tek taraflý seversen eðer O zaman canýndan bezersin çocuk
Öyle ki benzemez hiç bir hevese. Kilitler kalbini kordan kafese. Bir ömür, üstelik nefes nefese Sanki cehennemde gezersin çocuk
Koyar gözlerine derdi elemi Kör olur görmezsin olan âlemi Hükmünde olsa da çare kalemi Her gün çaresizlik çizersin çocuk
Hele “yar” dediðin göz göre göre Ellere kur yapar, salar kedere O zaman yaþarken, binlerce kere, Künyene “ölmüþtür” yazarsýn çocuk
Sonrasý ne varsa girer iç içe Küsersin neþeye keyfe sevince Gün gelir varlýðýn karýþýr hiçe Kendini ezdikçe ezersin çocuk
Ne tarafa dönsen görürken onu “Suçum ne?” demenin gelmez de sonu Kýsýr bir döngüye döner bu konu Sonunda aklýný bozarsýn çocuk
Sanmayasýn aþký kötüler þair Yazdýklarým aþkta tekliðe dair Gönüller bir ise aþk olur sihir Gözüne yýldýzlar dizersin çocuk
Yani iki yüzü keskin bir býçak Ben diyeyim “soðuk” sen de “çok sýcak” Ne akýl yetiþir ne de yazacak Anlatýrým bana kýzarsýn çocuk Susarým kendini üzersin çocuk
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.