Peþinden çöllere düþtüðümüz o abýhayat Aþk adýnda bir sevgili simaya bürünmüþ Ufuktan bakýp da gördüðümüz serhat Her adýmýmýzla hep bir geriye yürürmüþ
Güneþi kapatýp kararýnca bulutlar Ýki yakanýn bir perdesi gibi dururdu Aþka susayýnca bütün o dudaklar Saðanak yaðmurlar altýnda bile kururdu
Aþk aslýnda gökyüzünde karanlýk bir gecedir Aþýklar durmadan o karanlýða bakarlar Aþk sevgilinin dilinden dökülen tek bir hecedir Onu duyan yýldýzlar gökyüzünden kayarlar
Ýsmail Deðmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
umarımki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.