Her sabah uyandýðýmda, ararým boþ sokaklarda. Islanýrým sessiz sessiz, yaðan her yaðmurlarda. Denizin yosun kokusu, çýðlýk çýðlýða martýlar. Gökyüzü kapkara bulut, düþer yaðmurla anýlar.
Yelken açtým denizlere, esiyorken tatlý bir yel. Poyraz oldun da savurdun, sürükleyen azgýn bir sel. Dün benim bir tanemdin, artýk oldun yabancý , el. Açmaz oldu þimdi inan, senle açan gonca güller.
Bir martý konmuþ bacaya, dalmýþ gitmiþ yalnýzlýða. Sarýlmýþ kanatýyla, duman tütmez bir ocaða. Neden bomboþ hep sahiller, ýslak ýslak gülen gözler. Her gecenin sabahýnda, baþa döner hep özlemler.
Erdinç Sert
Sosyal Medyada Paylaşın:
akeolog Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.